Warszawa, 23 lipca 2018 r.

 

 

Szanowni Państwo,

Dyrektorzy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych,

 

działania na rzecz dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
to priorytet Ministerstwa Edukacji Narodowej. Głównym celem wprowadzonych przez nas rozwiązań jest włączenie każdego ucznia do grupy rówieśniczej oraz zapewnienie
wszechstronnej pomocy, dostosowanej do jego sytuacji i stanu zdrowia.

 

Pragnę zwrócić Państwa uwagę na elastyczne możliwości organizacji kształcenia uczniów
ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, funkcjonujące już blisko od roku, a jednocześnie prosić o przybliżenie nowych rozwiązań rodzicom tej grupy uczniów. Jest szczególnie istotne, aby rodzice i opiekunowie, którzy będą wnioskować do zespołów orzekających
o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego dla ich dzieci, a także orzeczenia
o potrzebie indywidualnego nauczania, posiadali kompletne i rzetelne informacje w tym zakresie. Pozwoli to uniknąć wielu nieporozumień, obaw i emocji. 

 

Przypomnę, że indywidualne nauczanie nie powinno być utożsamiane jako forma kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami, którzy powinni uczyć się w szkole ze swoimi rówieśnikami. Przepisy w tej kwestii zostały doprecyzowane i od 1 września 2017 r. każdy uczeń z niepełnosprawnością posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – jeśli takie są jego potrzeby – ma prawo zarówno do indywidualnych zajęć organizowanych w szkole, jak i zajęć organizowanych w mniejszej grupie. Zajęcia te są organizowane na podstawie § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Ich wymiar
i czas trwania jest uzależniony od potrzeb i możliwości ucznia, o czym decyduje zespół nauczycieli i specjalistów w szkole opracowując indywidualny program edukacyjno- terapeutyczny. Wymiar godzin zajęć z danego przedmiotu realizowanych przez ucznia może być zatem inny (wyższy lub niższy niż określony w ramowych planach nauczania). 

 

Warto podkreślić, że zorganizowanie indywidualnych zajęć w szkole dla ucznia
z niepełnosprawnością nie wymaga zmiany orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, tym bardziej wydania orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.

Z kolei uczniowie chorzy, którym stan zdrowia umożliwia chodzenie do szkoły, ale powoduje trudności w funkcjonowaniu, wymagające zajęć w formie indywidualnej, mogą być objęci zindywidualizowaną ścieżką kształcenia. Decyzja o wyborze tej formy nauczania
jest podejmowana na podstawie opinii wydanej przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Zindywidualizowana ścieżka obejmuje zajęcia wspólne z klasą i zajęcia indywidualne z uczniem w szkole. Ta forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej
nie dotyczy uczniów obejmowanych kształceniem na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

 

Indywidualne nauczanie jest organizowane jedynie dla tych uczniów, którzy ze względu
na swoją chorobę nie mogą chodzić do szkoły. Uczestniczą oni w zajęciach prowadzonych w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem we własnych domach. Indywidualne nauczanie jest prowadzone na podstawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego albo orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.

 

Jednocześnie informuję, że przy wprowadzaniu nowych rozwiązań mogą Państwo korzystać z pomocy i wsparcia wizytatorów do spraw specjalnych potrzeb edukacyjnych, którzy zostali powołani we wszystkich kuratoriach oświaty. 

 

Więcej informacji na ten temat znaleźć można również na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji Narodowej (zakładka „Kształcenie i wychowanie”) oraz Ośrodka Rozwoju Edukacji. 

Z wyrazami szacunku

 

Anna Zalewska
Minister Edukacji Narodowej 

 

 

 

 

• 
•